De externe filterstofcollector is uitgerust met een cilindrische ondersteuningszakkooi in elke filterzak en het gas bevat stofstromen van de buitenkant naar de binnenkant van de filterzak. Dus het stof wordt gefilterd en vastgelegd door de buitenkant van de filterzak en het schone gas wordt uit het bovenste gedeelte door de binnenkant gelost. De schone kamer is uitgerust met persluchtleidingen, die de pulsluchtstroom gebruiken die door de persluchtleidingen wordt uitgeroeid om stof af te schudden. De schaal, trechter en andere vibrerende structuren zijn hetzelfde en in een gesloten toestand. Het stoffige gas dat vanuit het bovenste deel van de trechter wordt verzonden, is verdeeld en stijgt naar elke filterzak, waar het wordt gefilterd en vastgelegd. De filtratieprestaties van een interne filterstofcollector zijn vergelijkbaar met die van een externe filterstofcollector.
De nieuwe filterzak vangt voornamelijk stof groter dan 1 μm tijdens de initiële werking, en het opnamemechanisme omvat traagheid, screening, afscherming, elektrostatische bezinking en bezinking van zwaartekracht. De primaire hechtingslaag van stof gevormd op het filterdoekoppervlak kan ook deeltjes van onder 1 μm vastleggen en diffusie regelen. Deze krachten worden beïnvloed door de grootte, dichtheid, vezeldiameter en filtratiesnelheid van stofdeeltjes.
Het zakfilter verwerkt lucht met een stofconcentratie van 0,5-100 g/m3. Daarom wordt binnen een paar minuten na het beginnen met bewegen een laag stofhechting gevormd op het oppervlak en de binnenkant van het filterdoek. Deze lijmlaag staat ook bekend als een primaire lijmlaag of filtermembraan.
Als een lijmlaag wordt gevormd, speelt deze een filter- en vangingsrol. De reden is dat veel microporiën worden gevormd in de stoflaag, met een porositeit van 0,8 ~ 0,9, die een screeningeffect produceren. Hoe lager de filtratiesnelheid, hoe kleiner de microporiën en hoe hoger de porositeit van de stoflaag. Het efficiënte opnameproces hangt dus grotendeels af van de filtratiesnelheid.
